پيشينه
فوتبال از آسيا ظهوركرد و در اين قارهٔ كهن آغازگرديد.[۳۴] شواهد تاريخي نشان مي‌دهد كه قدمت بازي فوتبال به سدهٔ دوم و سوم پيش از ميلاد در چين بازمي‌گردد. پرچم‌دار اين ورزش دودمان هان بودند كه به توپي چرمي پرشده از پر و مو لگد مي‌زدند. دور اين توپ‌ها حدود ۴۰–۳۰ سانتي‌متر بوده‌است.[۳۵] اين بازي چيني «تسو چو» نام‌داشت و امپراتوري هان در دوران زمامداري خود، اين بازي را در سراسر چين گسترش‌داد.[۶] نوع ديگري از اين ورزش حدود ۶۰۰–۵۰۰ سال بعد در ژاپن آغازگرديد؛ اما هيچ مسابقهٔ رقابتي ميان ژاپن و دودمان هان صورت‌نگرفت. در آن زمان، بازيكنان در دايره‌اي نسبتاً كوچك مي‌ايستادند و توپ را از يك‌ديگر عبور مي‌دادند.[۳۵] «كمري» نام ژاپني اين بازي بود و در مقايسه با فوتبال امروزي بسيار متفاوت بود.[۶] سپس فوتبال در يونان و به شكل ورزش هارپاستوم در روم نيز رواج‌پيداكرد. فوتبال در بازي‌هاي يونانيان و روميان تغييرات عمده‌اي يافت؛ به‌طوري كه دو تيم در يك ميدان مستطيل‌شكل كه خط مياني ميدان نيز داشته‌است، بازي مي‌كردند.[۳۵][۳۶] مردمي كه هارپاستوم بازي مي‌كردند، اغلب مردم خشني بودند، به توپ لگد مي‌زدند تا آن را از خط دروازه عبور دهند يا به كس ديگري پاس بدهند كه وي چنين عملي انجام دهد. تيم ديگر نيز قصد متوقف‌كردن روند تيم حريف و بازپس‌گيري توپ را به هر طريق ممكن انجام مي‌داد! هيچ طول و عرض خاصي براي ميدان بازي درنظر گرفته نمي‌شد؛ بازيكنان شماره‌اي نداشتند و كمبود قوانين احساس مي‌شد
برچسب: ،